Vincent van Gogh maakte in 1889 het schilderij ‘De Sterrennacht’. In de voorgrond zie je een prachtig uitzicht over een dorpje met een kerktoren. De felblauwe nachtelijke hemel is bezaaid met heldere sterren. En nu is er ook een 3D lego-versie van dit schilderij, met 2316 steentjes én een Vincent-legopoppetje compleet met palet, schildersezel en penseel. Het kostte me enkele ‘starry nights’ om het project in elkaar te zetten – tijd voor een review.
Lego Starry Night Set
Ik heb in mijn volwassen leven nooit gelegood, maar het Instagram-algoritme had uitgevogeld dat de Lego Starry Night toch echt iets voor mij was. Keer op keer zag ik deze set in mijn feed voorbijkomen en ik viel er als een legoblokje voor. Eigenlijk wel logisch ook, want ik heb een fascinatie voor pixelart-achtige dingen waarbij je puntje voor puntje of steekje voor steekje langzaam iets herkenbaars opbouwt. Het moet ooit begonnen zijn met ministeck en perler beads, daarna volgden borduren, haken en diamondpainten. De Lego Starry Night Set valt wat mij betreft in hetzelfde genre. Bovendien is het mijn favoriete schilderij.
Dus zit ik een dag na mijn 41e verjaardag voor het eerst van mijn leven écht te legoën, in die zin dat ik werk volgens een patroon. In de verpakking tref ik zo’n twintig zakjes met blokjes aan, genummerd van één tot en met negen. Ze corresponderen met de negen bouwfases, die in het instructieboek stap voor stap worden uitgelegd. Het boek begint overigens met de geschiedenis van het schilderij en een kennismaking met de bedenkers van deze set, maar dat lees ik later allemaal nog wel eens. Misschien.
Bouwinstructie – en het eerste foutje
De bouwinstructie bestaat uit een reeks afbeeldingen die stap voor stap uitleggen wat je moet doen. De afbeeldingen tonen welke blokjes je nodig hebt, in welke kleur, hoeveel, en hoe je die in en op elkaar moet plaatsen. Soms zijn er ook kleinere afbeeldingen die details tonen van bepaalde onderdelen of technieken. Het is verrassend helder allemaal, zeker als je je bedenkt dat er verder geen tekst aan te pas komt.
Ik trek het eerste zakje open, stort de inhoud uit over de tafel, en val aan. Als een kip zonder kop zet ik steentjes op elkaar. Tijdens de eerste twee zakjes komt het allemaal perfect uit. Hierbij bouw ik de basis en een flink deel van het dorpje – de details zijn nu al fantastisch. Het duurt nog lang, maar bij zakje nummer drie gaat het mis. Als allerlaatste steentje heb ik een donkergroene kwartcirkel nodig, en ik heb nog alleen maar een lichtgroene.
Dat schudt de haakster en borduurster in mij wakker: ga ik dit nu helemaal uithalen en opnieuw doen? Of valt het toch niet op en laat ik het zo? Ik ben zelf voor optie twee, maar mijn man vindt dat écht niet kunnen. Uiteindelijk haalt hij twee uur van mijn werk uit elkaar, en bouwt dit onderdeel weer opnieuw op. Ik verdenk hem ervan dat hij stiekem ook gewoon met lego wil spelen.
Tussen zen en paniek
Vanaf dit kleine incident sorteer ik bij ieder zakje de steentjes eerst helemaal uit. Het bouwen is compleet zen en je ziet het schilderij blokje voor blokje echt tot leven komen. Tegen het einde van iedere bouwfase kijk ik zorgelijk naar de steentjes die er nog resteren. Gelukkig overkomt dit me geen tweede keer.
Zakje nummer vijf vind ik lastig: dit is de hemel en die bestaat uit zes tinten blauw. Je moet heel goed kijken als je de blokjes op elkaar metselt: het gaat prima als in één stap alle kleuren worden gebruikt, maar bij minder kleuren mis ik context. Het helpt ook niet dat ik dit op een donkere winteravond doe. Maar als die nachtelijke hemel er dan uiteindelijk staat: wow! Ik heb iets geschilderd met legoblokjes.
Tijdens het bouwen beleef ik nog enkele paniekmomenten. Bij het vastklikken van een wolkenpartij, stort het hele compartiment naar beneden op het dorpje. Hierdoor splijt het kerkje in tweeën en vliegt er een struikje door de lucht. Helemaal aan het einde moet ik iets vastklikken aan een speciaal legoblokje dat ik zo’n driehonderd stappen terug geplaatst heb, nog in de kip-zonder-kop-fase. Als het maar geen kwartslag gedraaid zit. Maar het gaat allemaal goed, en uiteindelijk staat er dan ook wat.
Lego Starry Night review: conclusie
Ik zoek nog een mooie plek in huis voor de Lego Starry Night. Het is een echte blikvanger geworden, met veel details waarop je niet raak uitgekeken. Een heus meesterwerk. Hij staat nu in mijn boekenkast, als een soort pop-upboek. Ophangen kan ook: tijdens het bouwen plaats je aan de achterzijde een hangsysteem.
Ga ik dit vaker doen? Nou de tijd vlóóg voorbij, maar deze hobby is wat te snel voor mij. In de tijd dat ik een borduurpatroon maak, zet ik denk ik dertig legobouwsels in elkaar. Bovendien is het ook een dure hobby. Als ik me op Lego stort, loopt mijn huis vol en mijn bankrekening leeg. Daarom heb ik maximaal één legoset per jaar mag. In december 2022 was dat de Sterrennacht. Inmiddels is het gelukkig januari 2023 en heb ik het volgende Lego-schilderij ook al in huis, The Great Wave of Kanagawa.
Product: LEGO Ideas Vincent van Gogh – Sterrennacht – 21333
Prijs: Normaal € 169,99 (tijdens Black Friday € 100)